Op 24 maart vond naar goede gewoonte de jaarlijkse Vlario-dag plaats. Naast een pleidooi om een hemelwaterheffing in te voeren was er tevens een duidelijke boodschap om meer ruimte te laten voor creatieve oplossingen teneinde op een kosten-efficiënte manier aan de doelstellingen van de Europese Kaderrichtlijn Water te voldoen.

In het licht van de Europese Kaderrichtlijn Water moeten in 2015 (en uiterlijk tegen 2027) alle waterlichamen zich in een goede toestand bevinden. Belangrijke resultaten zullen worden geboekt indien verhinderd wordt dat ongezuiverd afvalwater in het oppervlaktewater terechtkomt en hemelwater maximaal lokaal wordt geïnfiltreerd.

In dit opzicht wordt vandaag zeer intensief geïnvesteerd in (gescheiden) rioleringsinfrastructuur zowel op gemeentelijk en bovengemeentelijk niveau. De gemeenten krijgen hiervoor subsidies, geregeld via het Besluit van de Vlaamse Regering van 1 februari 2002 met betrekking tot de subsidiëring van de aanleg van openbare rioleringen.

In budgettair moeilijke perioden voerde de voorzitter van Vlario, prof. Jean Berlamont, een pleidooi om de focus te verleggen van een subsidiëring in functie van het aantal km riolering naar een subsidiëring i.f.v. resultaat, zijnde ervoor zorgen dat het afvalwater gezuiverd wordt en hemelwater maximaal lokaal wordt gehouden. Om aan deze resultaatverbintenis te voldoen zou kunnen gedacht worden om aan gemeenten een vastgelegd budget per inwoner ter beschikking te stellen en aan ir. bureaus voldoende ruimte te laten om met creatieve oplossingen voor de dag te komen. Dit vereist wel dat de aanbestedingsregels worden beperkt tot de essentie.

Dit idee viel niet in dovemans oren tijdens het politieke debat met Ingrid Lieten, Tinne Rombouts, Hermes Sanctorum & Wilfried Vandaele. Belangrijke aandachtspunten hierbij zijn:

- Als goede huisvader wil de Vlaamse Overheid wel controle houden dat de subsidies goed worden besteed. De uitdaging zal erin bestaan om regels te definiëren die enerzijds garanties biedt (gedegen/verantwoorde uitvoering van projecten) en anderzijds creatieve oplossingen toelaat

- Anderzijds kan ook gedacht worden om de verantwoordelijkheid bij de gemeenten te leggen:

• De gemeenten bepalen zelf hoe ze aan de aan hun resultaatverbintenis voldoen en welke kosten ze doorrekenen aan hun burgers
• Indien ze niet aan hun resultaatverbintenis voldoen kan de Vlaamse overheid eventuele Europese boetes op hen verhalen.

Gezien de looptijd van bovenstaande projecten gemakkelijk 8 jaar bedraagt, en de resultaten ten laatste in 2027 zichtbaar moeten zijn, is er sowieso geen tijd te verliezen.