De Europese drinkwaterrichtlijn is zeer waardevol gebleken om een uitstekende kwaliteit van drinkwater in de EU en in Vlaanderen te waarborgen. Zo voldeden in Vlaanderen in 2016 meer dan 99,5% van de analyses aan de drinkwaterkwaliteit .

Maar de richtlijn dateert al van 1998. Vandaag twintig jaar verder, zijn er uiteraard verbeterpunten. Daarom presenteert de Europese Commissie nu een voorstel tot herziening met volgende aanpassingen.

A/ Aanpassing lijst te controleren parameters

Als gevolg van nieuwe wetenschappelijke inzichten en gebaseerd op de aanbevelingen vanuit de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) of op basis van het voorzorgsprincipe werd de lijst van te controleren parameters uitgebreid en aangepast.

- Nieuwe microbiële parameters: (gelinkt met biofilmvorming en microbiële groei in het distributienetwerk): Clostridium perfringens-sporen en colibacteriën, troebelingsgraad (verplaatst vanuit het oude deel C „Indicatorparameters”) en somatische colifagen.

- Nieuwe chemische parameters: bisfenol A, chloraat, chloriet, ß-oestradiol, gehalogeneerde azijnzuren, microcystine, nonylfenol, PFAS’en (afzonderlijk en totaal), uraan

- Verstrenging van normen: lood, chroom

B/ Risico-gebaseerde monitoring

Bovenstaande aanpassingen zullen resulteren in hogere kosten. Dat zijn niet enkel hogere analysekosten, maar ook kosten om bepaalde stoffen uit het opgepompte water te verwijderen of om ervoor te zorgen dat deze stoffen überhaupt niet in het opgepompte water voorkomen.
Positief is wel dat met de herziening ook wordt voorzien in een risico-gebaseerde monitoring - wat er in grote lijnen op neerkomt dat enkel deze stoffen moeten gemonitord worden waarvoor er een kans bestaat dat deze in het leidingwater kunnen terechtkomen.

C/ Openen Europese markt voor producten die in contact komen met leidingwater

Daarnaast was de richtlijn soms ook een belemmering om nieuwe producten (en dus innovaties) op de markt te brengen. Gezien elke lidstaat zijn eigen testmethodes kon vastleggen om te bepalen of producten al dan niet geschikt zijn om in contact te komen met leidingwater en deze testmethodes niet noodzakelijk werden aanvaard door de andere lidstaten, konden de kosten voor de producent/leverancier zeer hoog oplopen, wat zeker een rem betekende voor kleinere bedrijven. Het desbetreffende artikel dat hiertoe aan de basis lag werd geschrapt en er zullen nu binnen de Construction Products Regulation uniforme standaarden en testmethoden worden vastgelegd.

D/ Vertrouwen bij de consument versterken dat leidingwater een hoog kwalitatief product

Verder zal de burger zowel digitaal als aan de hand van facturen beter geïnformeerd worden over de lokale waterkwaliteit. Tegelijk wil men ook extra informatie bieden over aspecten die niet direct met de drinkwaterkwaliteit te maken hebben, zoals de inspanningen die worden geleverd door de drinkwatermaatschappij om het leidingwaternet op de meest efficiënte manier te gebruiken (% lekken, energie-efficiëntie).

Lees ook meer in de vleva-blog over de rol die Vlakwa kan spelen in dit dossier. Voor meer info, neem contact met Dirk Halet.